n własne
Encyklopedia PWN
archeol. kultura wczesnej epoki brązu (między 2400 a 2300–1700 p.n.e.), rozwijająca się na pograniczu Europy Środkowej i Europy Zachodniej, w dorzeczu Morawy, górnej i środkowej Łaby oraz górnej i środkowej Odry;
Uroboros
w religii staroż. Egiptu magiczny pierścień w kształcie węża chwytającego koniec własnego ogona;
[staroegip., ‘pożerający ogon’],
fr. reżyser, aktor;
Wallenstein 
, ur. 24 IX 1583, Hermanice, zm. 25 II 1634, Cheb,
czeski magnat, wódz naczelny (generalissimus) wojsk ces. Ferdynanda II w wojnie trzydziestoletniej, książę Frydlandu (od 1624), Żagania (od 1627) i Meklemburgii (1629–31).
[wạlənsztain],
Valdštejn, Albrecht Václav Eusebius von , ur. 24 IX 1583, Hermanice, zm. 25 II 1634, Cheb,
Wardhamana Mahawira
ostatni, 24. tirthankara, reformator dźinizmu;
[sanskr. Vardhamāṇa ‘promotor’, ‘wzrastający’, Mahāvīra ‘wielki bohater’],
przydomek Dźina [‘zwycięzca’], ur. (wg tradycji dźinijskiej) ok. 597 lub 599 r. p.n.e., Kundagrama (ob. Besarh, stan Bihar), zm. ok. 525 lub 527 p.n.e., Pawa k. Patny,
